FontDiccionari de la llengua catalana de l'Institut d'Estudis Catalans (2a edició)
Marca l'oposició entre les dues proposicions o membres que uneix, essent allò que es diu en la segona una restricció, una cosa contrària, etc., a la que ha estat expressada en la primera. La idea és bona, però no és nova. És un bon noi, però és un [...]
conj 1 pero, empero p fr, mas p fr. Vindria però no puc, iría pero no puedo. La casa és petita però còmoda, la casa es pequeña pero cómoda. 2 [expletiu] pero. Però què fas aquí aturat?, ¿pero qué haces aquí parado?3 [concessiu] sin embargo, no obstante, empero p fr. Ell t'ho cedirà tot, amb la [...]
conj 1 però, emperò, mes. Vendría pero no puedo, vindria però no puc. La casa es pequeña pero cómoda, la casa és petita però còmoda. Te lo daré pero no se lo digas a nadie, t'ho donaré però no ho diguis a ningú. 2 [expletivo] però. ¿Pero qué haces aquí parado?, però què fas aquí aturat?m 3 [...]
FontDiccionari de la llengua catalana de l'Institut d'Estudis Catalans (2a edició)
Actitud de reserva o de desconfiança. De seguida constatà les reticències amb què era rebuda la seva proposta. Acció de callar una cosa en allò que hom diu, deixant-la, però, entendre. Figura retòrica que consisteix a deixar incompleta una frase donant [...]